تاریخ انتشار : دوشنبه 8 فروردین 1401 - 15:48
کد خبر : 682

سیدجمال محفوظیان

نکاتی در باب همایش روز بزرگداشت رامشیر

نکاتی در باب همایش روز بزرگداشت رامشیر

همایشی که در نوروز امسال (۱۴۰۱) پیرامون فرهنگ و تاریخ رامشیر برگزار گردید ، بهانه ای شد که این نوشتار را بنویسم .همایشی که عنوان آن اشتباه بود ولی اصل برگزاری آن ارزنده و قابل تقدیر است . از باب وظیفه معلمی تاریخ و علاقه ی که به تاریخ و فرهنگ این شهر دارم و

همایشی که در نوروز امسال (۱۴۰۱) پیرامون فرهنگ و تاریخ رامشیر برگزار گردید ، بهانه ای شد که این نوشتار را بنویسم .همایشی که عنوان آن اشتباه بود ولی اصل برگزاری آن ارزنده و قابل تقدیر است . از باب وظیفه معلمی تاریخ و علاقه ی که به تاریخ و فرهنگ این شهر دارم و مرتبط با این همایش پاره ای نکات را در قالب این نوشتار با شما در میان می گذارم .

نکته اول : لزوم ثبت روز رامشیر در تقویم فرهنگی استان
اولین ضرورتی که این شهر به لحاظ فرهنگی در عرصه ی اجرایی نیاز دارد نام گذاری یک روز به نام «روز رامشیر» در تقویم فرهنگی استان خوزستان می باشد . استان خوزستان مهد تمدن این کشور است و شهرهای بسیاری در این استان قدمتی به درازای تاریخ دارند . شهر رامشیر نیز قدمتی کهن دارد و سابقه تاریخی آن به استناد کشفیات باستان شناسی در تپه باستانی تل رضوان به دوره اشکانی بازمی گردد. همچنین در دوران اسلامی در قرون دهم و یازدهم هجری در دوره ی مشعشیان با تلاش های سید خلف مشعشی این شهر ،حیات و رونق دوباره ای می یابد . از این رو نامگذاری روز رامشیر به اتکاء مستندات باستان شناختی وآثار بجامانده از دوران اسلامی ضرورتی فرهنگی ست. به نظر شایسته است که روز کشف آثار باستانی تل رضوان که سابقه ی تاریخی این شهر روشن گردید به عنوان «روز رامشیر » معرفی ودر تقویم فرهنگی استان ثبت شود . با ثبت « روز رامشیر» این شهر از گمنامی فرهنگی خارج شده و ظرفیت جذب بودجه های فرهنگی استان را پیدا می کند .

همچنین بخوانید:  روز فرهنگی رامشیر کی فرا می رسد؟

نکته دوم : برگزاری همایش سالانه تاریخ و فرهنگ رامشیر
رامشیر همچون شهر باستانی آرام گرفته در کنار رود جراحی ، همنشینی تاریخ و جغرافیا را گواهی می دهد. شهری باقدمتی کهن که همچون نگینی درخشان خفته در خاک ، تشنه ی نمایش زیبایی های هنری ، معماری و فرهنگ خود است .مجموعه ی غنی زبان ، ضرب المثل ، شعر های فولکلور ، افسانه ها ، آداب و رسوم این منطقه، نیازمند پژوهش های تاریخی ، ادبی و مردم شناسانه است. ضروری است نخبگان و اهل مطالعه و حتی دانشجویان رشته های جامعه شناسی ، تاریخ ، باستان شناسی و ادبیات به این مجموعه غنی توجه نمایند چرا که فرهنگ و تمدن این منطقه در غباری ازبی توجهی ناشناخته باقی مانده است . به عبارتی تاریخ و فرهنگ این شهر دچار فقر ادبیات مطالعاتی است . بایک جستجوی ساده در اینترنت متوجه این فقر مطالعاتی می شویم . به یقین می توان گفت که هیچ پژوهش جدی مختص تاریخ ،فرهنگ و تمدن رامشیر صورت نگرفته است . برگزاری همایش های سالانه تحت عنوان «روز بزرگداشت تاریخ و فرهنگ رامشیر» که در آن به جمع آوری پژوهش ها و مقالات علمی و آکادمیک ، بیان تاریخ شفاهی ، عکاسی ، نمایش جذابیت های گردشگری ، معرفی چهره های ماندگار و… بپردازد به بیشینه سازی ادبیات مطالعاتی این منطقه کمک شایانی می کند .

نکته سوم : ترغیب و تشویق نویسندگان بومی به نوشتن
نویسندگان باید از سر ضرورت فرهنگی به نوشتن در مورد حوزه های مختلف زیست انسانی مردمان این شهر بپردازند . با نگاهی به شهرهای مجاور همچون رامهرمز ، هندیجان ، ایذه ، شوش و سایر شهرها به مجموعه ی فراوانی از کتاب هایی برمی خوریم که در حوزه های مختلف تاریخ ، فرهنگ ، زبان و پژوهش های مردم شناسانه توسط نویسندگان بومی تالیف شده اند ولی نامی و نشانی از آثار نویسندگان رامشیری ( البته به جز یکی دو کتاب بسیار مختصر) وجود ندارد . همانگونه که اشاره شد این شهر دچار فقر مطالعاتی است که می بایست توسط نویسندگان و پژوهندگان بومی این خلاء به شیوا ترین قلم و علمی ترین شیوه پر شود .

همچنین بخوانید:  جاذبه‌های تشیع در آثار مولوی، سعدی و حافظ

نکته پایانی : موتور حرکت توسعه فرهنگی شهر نخبگانند نه مدیران اجرایی
به عنوان نکته پایانی باید گفت که هیچ شهری توسعه نمی یابد مگر اینکه مردمان آن دیار به طور عموم و به طور خاص نخبگان آن شهر در فکر و در عمل توسعه یافته باشند و با جدیت در پی توسعه شهر خود باشند . مردم یک شهر باید علاقه مند به فرهنگ و هویت خود باشند و برای برجسته کردن مولفه های هویتی و فرهنگی مثبت خود مطالبه گر و پیشرو باشند . فرهنگ مهمترین عامل انسجام بخشی و «همبستگی افقی» در جامعه است . به این معنی که مردم و نخبگان یک شهر بر سر موضوعات فرهنگی مثبت به وحدت اجتماعی و اجماع نخبگانی رسیده اند و برای آن برنامه ریزی نموده و تلاش می کنند . در چنین شرایطی است که مدیران اجرایی شهر پای کار کشیده می شوند و با کمک مادی و معنوی مردم اقدامات ارزنده فرهنگی و اجتماعی شکل می گیرد .

به عنوان کلام پایانی ، این همایش که به همت برخی از جوانان علاقه مند برگزار گردید نقطه ی ست برای آغاز و گشاینده مسیری است برای برگزاری همایش های آتی، لذا می بایست با برطرف کردن نقاط ضعف آن که کم هم نبوده با جدیت و انگیزه ی بالا همایشی شایسته ی نام رامشیر در سال آینده با مشارکت نخبگان علمی و اجتماعی و نهادهای علمی همچون آموزش و پرورش و دانشگاه و همچنین حمایت شورای شهر و شهرداری و فرمانداری برگزار گردد . شهر خوب ، فکر خوب و ایده خوب می خواهد و این دست یافتنی ست .

ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 4 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۴
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

نصراله احمدی مهر دوشنبه , ۸ فروردین ۱۴۰۱ - ۱۶:۰۷

سلام جناب دکتر
درود بر شما..نوشته جامع و دقیقی است. ان شالله راهکارهای ارائه شده جامه عمل بپوشد و ما شاهد درخشش نام رامشیر در ابعاد مختلف باشیم.

محمد عتابی دوشنبه , ۸ فروردین ۱۴۰۱ - ۱۹:۲۶

با سلام واحترام
آفرین و درود می فرستیم به نویسنده ،اندیشه و آینده نگری ایشان .پیشنهاد های بسیار مهم و راهگشایی مطرح شده، امید است که این نوشته در گذر زمان گرد فراموشی برآن ننشیندو با همت فرهیختگان و دست اندرکاران شاهد به بار نشستن آن باشیم

مهدی خالدی شنبه , ۲۰ فروردین ۱۴۰۱ - ۱۹:۰۱

سلام و درود بر همشهری روشنفکر جناب دکتر محفوظیان عزیز

خلیل بانی پنجشنبه , ۱۹ خرداد ۱۴۰۱ - ۲:۳۰

بسیار ممنون از شما استاد عزیز که نکاتی در راستای بهبود و پیشرفت یک برنامه شروع شده رو بیان کردید؛
مطمئنا در ادامه این راه لحاظ خواهد شد…

یک اصطلاح رامشیری  

 به همت احمدی مهر

 
logo-samandehi