چشم انداز انتخابات ۱۴۰۲ شهرستان رامهرمز – رامشیر

بخش اول- از ائتلافیون شرمسار تا ائتلافیون مدعی؟!!

🔹اسفند ۱۳۹۸ در تاریخ انتخابات مجلس شورای اسلامی، انتخابات متفاوتی بود.
صف ارائی کاندیداهای تایید شده‌ی کم شانس و ردصلاحیت های پرشانس، در مقابل اقبال محمدیان نماینده دور قبل بگونه ای رقم خورد که حاصل آن ماراتن سنگین راهیابی سرهنگ حاج ابراهیم متینیان به مجلس شورای اسلامی و کرسی بهارستان بود.
اما مصداق “شب شراب نیرزد به بامداد خمار” رخ داد.
حاج ابراهیم بدون داشتن سوابق اجرایی و فنی و عدم آشنایی با ساختار برنامه و بودجه وارد عرصه ای شد که انتظارات حداکثری و سهم خواهی های متکثر او را زمین‌گیر کرد.
وقتی آراء سلبی بر آراء ایجابی سبقت بگیرد خیلی زود غبارها فرو خواهد نشست و تبعات این ائتلاف تاکتیکی، دامن توسعه را خواهد گرفت.

🔹البته نقش افرینی ائتلافیون در یک سطح نبود، نقش برخی ها پررنگ تر بود و برخی کمرنگ تر!!
وزن برخی آدم ها بیشتر بود و برخی سبک تر!!
برخی که تا دو شب قبل از انتخابات در حسرت یک جلسه ی خصوصی با حاج اقبال بودند وقتی قافیه را باخته دیدند سر از اردوگاه ائتلاف درآوردند و نقش سیاهی لشکر را ایفا کردند، البته ادعای آنها بیشتر از حلقه‌ی اصلی ائتلاف بود.

🔹عده ای که در سپهر سیاسی رامهرمز و رامشیر خود را لیدر انتخاباتی می دانند و از نظر مردم دلال های سیاسی بودند نیز در لابلای هیاهوی ائتلاف، موقعیت خود را از دست رفته می‌دیدند و مانند کسی که به عروسی دعوت نشده، دستمال ها را برافراشتند و میدان دار جشن شدند و خود را *فاتحان روز شنبه* می دیدند.

🔹اسپانسرها و پیمانکاران نیز تا حدی خوشحال بودند زیرا تحول در فرایند انتخابات آنقدر سریع شکل گرفت که آنها نیز فرصت نکردند هزینه کنند.

🔹به هر حال مجموعه‌ی کاندیداها و لیدرها و پیمانکاران و ابر و باد و مه و خورشید و فلک دست به دست هم دادند و ۲۴ هزار رای جمع کردند تا سرنوشت ۴ سال آینده‌ی این حوزه را وارد رکودی دامن‌گیر کنند. در حالی که حاج اقبال محمدیان علی‌رغم همه بداخلاقی‌های رقیبان و ضربه های دوستان و صرفا بدلیل عملکرد فوق العاده‌ی خود توانست ۱۸ هزار رای پاک و سالم را از آن خود کند و نشان دهد که اگر برخی اطرافیانش درست عمل می کردند این سرمایه‌ی اجتماعی برای توسعه و رونق منطقه بی بدیل بود.

🔹از نکات جالب انتخابات ۱۳۹۸ موضع حسین زاده رئیس سابق آموزش و پرورش بود که علیرغم اختلاف سلیقه با نماینده ی قبل، به ائتلاف نپیوست و در میدان رقابت باقی ماند.
برخی دیگر که ادعای بی طرفی داشتند نیز با وضعیت های واتساپی و جهت دار برای حمایت از ائتلاف حرکت کردند و برخی نیز به بیعت در فضای بسته و بدون رد تبلیغی بسنده کردند. عده ای که مدت ها قبل وارد عرصه ی تبلیغات شده بودند و هزینه های زیادی متحمل شده بودنذ نیز فرصت تعامل یا معامله را از دست دادند.

🔹برخی دیگر از کاندیداها که با فشار لابی های انتخاباتی وارد عرصه شده بودند علیرغم آگاهی از وزن رای خود ناچار شدند به صورت تکلیفی در صحنه بمانند و بر رای آوری ملموس حاج اقبال در برخی مناطق اثر بگذارند و فردای انتخابات از غنایم برخوردار شوند.
تیم انتخاباتی منسجم زنده یاد سیدناصر موسوی نیز که در بیشتر ادوار انتخابات فعال بود سبد انتخاباتی متینیان را برگزید و پس از انتخابات نیز چیزی به دست نیاورد و موقعیت نوستالژیک خود را فدای یک رقابت گذرا کرد. موقعیتی که می توانست با آن سالها ایفای نقش کند.

🔹پیروز اخلاقی انتخابات ۱۳۹۸ به زعم نگارنده ی این مطلب، دکتر هدایت اله شاهینی بود که با داشتن سوابق روشن اجرایی و آشنایی با حوزه ی تقنین، پس از عدم احراز صلاحیت علیرعم فشارهای هیجانی گروه ائتلاف، له یا علیه کسی وارد انتخابات نشد و برای کسی تعیین تکلیف نکرد.

🔹رامشیری ها هم که بعد از کهزاد اسدی دیگر طعم وحدت در انتخابات را نچشیده بودند به فرزندان خود روی خوش نشان ندادند و دنباله رو کاندیداهای رامهرمزی و توصیه های سفیران آن‌ها شدند تا کماکان دستشان از کرسی مجلس دور بماند.
شهرستان رامشیر به تنهایی بالغ بر ۳۰ هزار رای دهنده دارد و این دنباله روی و طفیلی شایسته مردم خوب و خونگرم این دیار نیست.! نگاهی به اتحاد باغملکی ها بیندازید. انها در اغلب انتخابات با وحدت و همبستگی سرنوشت انتخابات ایذه را تغییر داده اند.
پس از گذشت حدود ۶ ماه از تصدی کرسی بهارستان و تابیدن خورشید واقعیت بر یخ ائتلاف، بسیاری از نارضایتی‌ها سر برآورد و عبور از نماینده شهر، آرام آرام‌ کلید خورد که بارزترین نشانه ی آن در انتخابات شوراها و تعیین شهرداران شکل گرفت و فتح سنگر به سنگر آغاز شد.

🔹ائتلاف به دو شاخه ی اصلی تقسیم شد. شاخه اول ائتلافیون شرمسار بودند و شاخه ی دوم ائتلافیون مدعی.
حاج ابراهیم از کنار شرمساران گذشت و مدعیان را هم نتوانست قانع کند. دستور موکد مقام رهبری مبنی بر عدم دخالت نمایندگان در عزل و نصب ها کار را دشوار کرد و لابی ها را به پشت صحنه برد، اگر چه دخالت ها غیرعلنی شد اما پایان نگرفت که مصداق های آن موجود است و هنوز هم کجدار و مریز دنبال می‌شود.

🔹اکنون در آستانه‌ی سال پایانی مجلس هستیم و تکاپوی مدعیان آغاز شده است، مراسمات دوباره شور و هیجان زایدالوصفی گرفته اند و یارگیری‌ها ادامه دارد.

🔹اقبال محمدیان پس از شکست در انتخابات نابرابر ۱۳۹۸ و برای دورماندن از حواشی و شائبه‌ی سنگ اندازی در مسیر نماینده‌ی جدید، ارتباط خود را به حداقل رساند تا مردم با فراغ بال کارنامه‌ی ایشان را مرور و با دستاوردهای نماینده‌ی جدید مقایسه کنند.

🔹موضوع اوقاف رامشیر، جاده‌ی ماهشهر و اهواز و رامهرمز، سیلوی دخیره گندم و کارخانه ی آرد و… در رامشیر به فراموشی سپرده شد و در رامهرمز نیز نیروگاه سیکل ترکیبی و جاده ی استراتژیک دشت دنا و کارخانه ی سیمان و‌…‌ تا حدود زیادی به فنا رفت و تمام دغدغه ها در حول و حوش پتروپالایش ابوالفارس خلاصه شد که تاکنون پیشرفت قابل توجهی نیز نداشته و هر اینه بیم تعطیلی آن می رود.

🔹 اگر از منظر قومی – سیاسی به انتخابات این حوزه نظر بیفکنیم باز هم یک چهار ضلعی را شاهد خواهیم بود که اضلاع آن به شرح ذیل هستند:

۱. ضلع اول : رامهرمزی های قدیم
۲.‌ضلع دوم : ایل بزرگ بهمئی
۳. ضلع سوم : عرب‌های جلیل القدر رامشیر و رامهرمز
۴. ضلع چهارم: جانکی های مقیم

البته قوم گرایی یک صفت ناپسند است اما قومیت های سیاسی یک فرصت هستند که با گسیل نخبگان و مشارکت آنان می توان فردای بهتری را تجربه کرد.

هیچ قومی به تنهایی نمی تواند حائز اکثریت و فاتح بلامنازع باشد و تکثر در شکل و ماهیت آراء امری طبیعی و عقلانی است.

بخش دوم- اسب بوی مشروطه میدهد رامهرمز بوی تحول!!

🔻در قسمت اول این مقال بر اساس واقعیت های ملموس در زیر پوست شهر، چهار ضلع اثرگذار قومی و سیاسی را برشمردیم و با نفی قومگرایی بر ضرورت حضور نخبگان هر قومی در انتخابات تاکید شد، این تکثر حتما به بالندگی و مشارکت آراء سیاسی و ارتقاء سطح گزینش نامزد اینده اثرگذار خواهد بود.

🔹 *ضلع اول* : رامهرمزی های قدیم

در این دوره برخی ناملایمات، بی توجهی‌ها و تمامیت خواهی‌ها، باعث شده است جبهه‌ی منسجمی در این ضلع شکل بگیرد که سر سازگاری با خیلی ها ندارد. ترکیبی از رامهرمزی های اصیل و ریشه‌‌دار، بهبهانی‌ها، شوشتری – دزفولی ها، شخصیت های فرهیخته علمی کشوری و… آلیاژ پولادینی ساخته است که اگر با اتحاد برخی گروه های فعال سیاسی و اجتماعی دو  شهرستان توام شود بدون شک یک پای فینال خواهد بود. گمانه زنی ها بر سر حضور مجدد *حاج اقبال محمدیان، حاج اخلاق محمدیان، دکتر حسین زاده و سردار قنواتی* است که هر کدام ویژگی های منحصر به فرد خود را دارند.

🔹 *ضلع دوم* : ایل بزرگ بهمئی

این ایل بزرگ و سختکوش، که جمعیت بالایی نیز دارد با بیشترین کاندیداها روبروست. کاندیداهای این ضلغ قبل از آن که به فکر رقابت با سایر طوایف و اضلاع باشند باید یک *رقابت نفسگیر درونی* را پشت سر بگذارند. بر اساس حدس و گمان و اطلاعات میدانی، *دکتر شمس اله بهمنی چهره ی موجه دانشگاهی و نماینده ی اسبق مجلس، دکتر مهدی احمدی تحصیلکرده با تجربه ی حضور در شورای شهر در یک سمت و دکتر لطفعلی زاده، سردار رفیق دوست، مهندس فرشید کلاه کج، مهندس بندار، دکتر افراخته، حاج اقا بصیری نیا و سرکار خانم کمایی در کنار سرهنگ ابراهیم متینیان نماینده‌ی فعلی* صف آرایی خواهند کرد. قطعا حمایت حداکثری بزرگان این ایل در کامیابی و ناکامی هر یک از این افراد بسیار مهم است و اگر در این ضلع وحدت و همبستگی به نفع یک نفر اتفاق بیفتد حتما کار برای بقیه گروه ها سخت خواهد شد. هر کدام از این چهره‌ها به دلیل کارنامه اجرایی و عملکردی و سوابق کاری صلاحیت نمایندگی مجلس را دارند اما همیشه کسی به خط پایان می رسد که نفسش را برای روز سخت مبارزه تنظیم کرده باشد و مردم خاطره‌ی جمعی بهتری از او داشته باشند.

🔹 *ضلع سوم*: عرب های رامهرمز و رامشیر
در این ضلع که به نسبت جمعیت به نوعی واجد اکثریت آراء است نام مهندس احمد حمید کماکان بر سر زبان است. اگر انسجامی در بین این گروه ایجاد شود تکلیف انتخابات از پیش روشن است اما تجربه نشان داده است در واقعیت، این امر اتفاق نمی افتد. حضور طوایف بزرگ در هر دو شهر ظرفیت مناسبی برای اتحاد و یکدلی است و اگر کاندیدایی بتواند شاکله‌ی اصلی یک یا دو طایفه‌ی اصلی را با خود همراه سازد برگ برنده را در اختیار گرفته است. البته باید منتظر ماند و به صحنه چشم دوخت شاید رامشیر از دل خاکستر خویش، *ققنوس نجات بخشی* را بیرون بیاورد.

🔹 *ضلع چهارم*: جانکی ها
یکی دیگر از ساختارهای قدرتمند ایلی در رامهرمز جانکی‌ها هستند که  چندین کاندیدا استخواندار و نام آشنا دارند. با عنایت به تکثر آراء در این قوم رسیدن به کاندیدای واحد سخت است اما تاکنون در افکار عمومی سخن از کاندیداتوری *دکتر هدایت اله شاهینی، مهندس حسین قاسمی، دکتر کیومرث حاجی زاده، سید عماد طباطبایی و احدی از وابستگان نماینده فقید رامهرمز-رامشیر زنده یاد حجهالاسلام سید ناصر موسوی* در میان است.

🔹 *وجود پیوندهای سببی و نسبی، روابط عاطفی، سازمانی و… ماهیت یکدست اقوام را به شدت تحت تاثیر قرار داده است و نوعی پلورالیسم را بر رفتار سیاسی مردم حاکم کرده است و این از نشانه های بلوغ اجتماعی و سیاسی شهروند بودن است که در یک محیط شهری دیگر نمی‌توان بر اساس انگاره های توسعه نیافته زندگی کرد.*

🔹 دنیای آینده پیچیده تر از ذهنیت های کوچک ماست. سخن از معیشت و اقتصاد و جایگاه کشور در نظامات بین الملل و مهم تر از آن ضرورت اصلاحات ساختاری در نوع حکمرانی است. آدم هایی باید در این موقعیت ها قرار بگیرند که درک روشن آکادمیک از تحولات سیاسی کشور و نظام بین الملل و آشنایی نسبی با اقتصاد خرد و کلان داشته باشند و صرفا داشتن انگیزه‌ی خدمت گزینه‌ی کافی نیست. به تعبیر شهید چمران:
*می‌گویند تقوا از تخصص لازم‌تر است، آن را می‌پذیرم. اما می گویم «آن کس که تخصص ندارد و کاری را می‌پذیرد، بی‌تقواست».*

🔹 دنیای امروز دنیای فن آوری و گردش اطلاعات است. جنس مطالبات مردم فرق کرده است. آدم ها دیگر به برآورده کردن نیازهای اولیه‌ی خود قانع نیستند. آن‌ها همه چیز را رصد می کنند. آن‌ها به چینش مدیران و کرامت شهروندان می اندیشند. ممکن است اداره راهداری و ثبت احوال برایشان اولویت چندم باشد اما دستگاهی چون آموزش و پرورش و بهداشت برای آنان کانون حساسیت است.
الزاما هر تغییری به معنای تحول نیست اما تغییر اگر با تحول همراه شود حتما اثر خود را بر جای میگذارد.
اکنون فضا رنگ و بوی تحول دارد انگونه که *اسب بوی مشروطه می دهد.*