جاده منتهی به انتخابات و دلسوزان قارچی!

سال پایانی فعالیت مجلس شورای اسلامی همیشه مورد توجه نمایندگان، کاندیداها و مردم قرار می‌گیرد و این توجه با هر ماهی که از سال می‌گذرد شکل خاص‌تری به خود می‌گیرد.
البته که انتخابات یک فرآیند کلی متشکل از اجزای مختلف است و هر برهه زمانی، مختص ایجاد و تمرکز بر یکی از این تکه‌های پازل است.
از قدم های ابتدایی پیش از نام نویسی گرفته تا نوبت یارگیری و استمزاج خصوصی و عمومی یا انجام تغییرات محسوس در جو مدیریتی شهر و سپس رقابت علنی…
اما فصلی که ما حالیا در آن قرار داریم، فصلی است که گرچه کمتر در محاسبات جو عمومی شهر جایی داشته باشد اما در نهایت بر سهم‌خواهی‌های پساانتخاباتی تاثیر کاملا مستقیم دارد؛ فصل رویش دلسوزان قارچی!
قارچ‌های خوراکی طبیعی معمولا بر خلاف دیگر گیاهان و محصولات کشاورزی-که از داشت تا برداشت‌شان مراحل گوناگونی را پشت سر می‌گذارند- بدون هیچ نشانه و پیشینه‌ای به ناگاه از دل زمین سر بر می آورند و فورا ابراز وجود می‌کنند!

البته این تنها یکی از ویژگی قارچ‌هاست:
قارچ‌ها خودشان بدون آنکه کسی دنبال کاشتشان رفته باشد، خودجوش پیدا می شوند!
قارچ‌ها ریشه مستحکم و نافذی ندارند و تقریبا هرچه هست، همانیست که در پوسته اولیه خاک می‌بینیم!
قارچ‌ها اغلب، دوستانشان را با خودشان می آورند و هر کجا قارچی پیدا شد، در همان اطراف می‌توان دیگر هم‌نوعان آن را یافت
قارچ‌ها در فصل رویش، همه جا پیدایشان می شود؛ در هر زمینی با کوچکترین استعداد، زودتر از بقیه گیاهان سر می‌رسند و شما به هر زمینی قدم بگذارید احتمالا با آنها روبرو شوید!
قارچ‌ها عرفا با رعد و برق تشکیل می‌شوند؛ این مسئله حتی اگر به لحاظ علمی مردود شود، با مشاهدات و تجربه‌ها هم‌خوانی کامل دارد. سر و صدا و غرش و هیاهو از بالا، تشکیل قارچ از پائین!
بازه آمدن و رفتنشان هم بسیار کوتاه است و پس از مدت کوتاهی، تا فصل غرش سال بعد غیبشان می زند!

مطمئنا تا همین جا هم مصادیق زیادی از دلسوزان فصلی و قارچی را از ذهن گذراندید اما برای مداقه بیشتر، کافی است در کنار دوره نمایندگی فعلی، به دوره ها و رقابت‌های انتخاباتی پیشین هم نظری بیندازید! چهره هایی را به خاطر خواهید آورد که در ماه‌های منتهی به انتخابات به ناگاه بالا آمدند، مطالبه گر شدند و با انواع روش‌های ارتباطی روز (از برگزاری میتینگ و راه اندازی کارناوال گرفته تا ایجاد و مدیریت گروه‌ در فضای مجازی) خود را مطرح کردند و پس از فروکش کردن جو انتخابات و گاه در صبح روز اعلام نتایج، محو شدند و از گروه‌هایی که خودشان تاسیس کرده بودند خارج شدند و بقول معروف به تنظیمات کارخانه بازگشتند!
و حیف و صد حیف که برخی، با وجود این همه مشکلات مسمتر و نارسایی‌های خدماتی و شهری، مطالبه‌گری و دغدغه‌مندی و جایگاه اجتماعی خود را به بود و نبود نمایندگان و جو انتخابات گره می زنند یا در زمان سواری گرفتن از اسب مراد چنان می‌تازند که پس از سقوط، به وهن‌آمیزترین شکل ممکن زیر پای نوسواران له می شوند…